AYKUT KOCAMAN

Biz aslında ortak müşterekler anlamında çok zengin bir toplumuz. Ortak kelimelerimiz var. ‘Hayırlı olsun’lar, ‘eline sağlık’lar, ‘Allah kavuştursun’larımız var. Toplumun her kesimi tarafından anlamı bilinen, söylenen, tekrarlanan, karşı tarafta aynı duyguları uyandıran paylaşımlar bunlar. Ben “Canın sağ olsun” kadar sıcak bir ifade başka hiç bir yerde duymadım.

Aslında tüm yaşadıklarımıza rağmen, temelde toplumu ayakta tutan o bize özgü hoşgörü duygusunun, merhamet, vicdan gibi duyguların en güzel ifadesidir “canın sağ olsun”. Çok severim bu yüzden.

İşimiz gereği yurt dışıyla sürekli temas halindeyiz. Biz gitmesek yabancı futbolcular geliyor. Bu sıcak ortak ifade kalıplarını en fazla bizlerde gözlemledim. Hatta bir süre sonra yabancı futbolcular da bu duruma uyum sağlıyor, aynı kelimeleri kullanmaya başlıyorlar. Bu çok güzel bir şey. Yine hep bir ağızdan söylediğimiz şarkılarımız, türkülerimiz var. Hepimizi aynı anda duygulandıran, aynı anda neşelendiren ortak notalar bunlar.

Sosyal statü tanımaksızın yaşadığımız, yaşattığımız çay içme geleneğimiz var. Bir fincan kahvemizin kırk yıl hatırı var. Büyüklerimizi ziyaret etme, bayramlarda ellerini öpme geleneğimiz var. Bizi biz yapan çok özel değerler...

Bunlar gibi yüzlerce alışkanlık, tavır ve gelenekten bahsedebiliriz. Tabii bir yandan da tüm bu müştereklerimizle ilgili “Kalmadı, bitiyor” diyemesek de eskilere göre daha azaldığını, yoğunluğunu kaybettiğini hissedebiliyoruz. Bana göre bu durumun sebebi; sürekli tüketmeye, hep daha fazlasını istemeye dayalı bir hayata doğru hep birlikte sürükleniyoruz

Bu tatminsizlik durumu ister istemez bu değerlerimizi daha az önemsememize yol açıyor. Göz ardı ediyoruz, eskisi gibi önem vermiyoruz. Gözümüzden kaçıyor, başka önceliklerimiz devreye giriyor. Unutuyoruz. Günlük hayatın bitmek bilmez koşuşturması içinde bizi biz yapan değerleri eskisi kadar umursamıyoruz ve yanlış yapıyoruz.

Evimize, iş yerimize gelen konuklarımıza gösterdiğimiz ilgiyi, trafikte karşımıza çıkan kişilere göstermiyoruz. Hep bir telaş, bir yerlere yetişme, bir şeyleri kaçırmama duygusu ortak değerleri geri plana atıyor.

Hiç ayrım yapmadan hep birlikte kutladığımız bayramlarımız var. Bu özel günlerde güzel giyinmeye dikkat etmek, çocuklarımıza harçlık vermek ortak değerimiz işte. Yine çok özel bir jest olan ‘el öpme’ geleneğimiz. Bizde yaşlıların eli öpülür, sonra da başa götürülür. Çok samimi bir saygı ifadesidir, ne güzeldir.

O yüzden yeri geldiğinde “Canın sağ olsun” demeyi unutmayalım. Genlerimizde var, kendiliğinden ağzımızdan çıkıveriyor zaten. Bırakın çıksın. Ortak değerlerimiz yeterince güçlü. Tüketim toplumunun oyununa gelerek arka plana atmayalım.